Jozua 22
21 Manlu van stammen Ruben, Gad en eerste haalfschaid van Manasse, zeden tegen ofgezanten van aander stammen:
22 "De HEER, dij allain God is, d'aigenste God, is ons getuge. Hai wait woarom wie dit doan hebben en ie zellen t ook waiten. As wie eerlieks woar in opstand kommen binnen tegen de HEER en ongeheurzoam west hebben dou wie dit altoar baauwden, den mag ie ons op dit aigenste ogenblik doodmoaken.
23 Joa, de HEER zulm mag ons straf geven as t woar is dat wie bie hom votlopen binnen en n altoar moakt hebben om netgliek wat veur ovvers op te brengen.
24 Ie kinnen ons leuven of nait: wie hebben dit mit n bedoulen doan. Wie wazzen baang dat joen kinder loater tegen onzent zeggen zollen: 'Wat heb ie te schavven mit de HEER, ons God?
25 Hai het Jordaan ja as swet aanwezen tussen ons en joe. Ie hebben niks van neuden mit de HEER.' Zo kin t ter van kommen dat joen kinder moaken dat onzent de HEER nait meer vereren.
26-27 Doarom zee wie: 'Kom aan, wie baauwen hier n altoar.' Nait ain, om alderhande ovvers op te brengen, mor bloots allain as taiken veur onszulm en veur joe en ons noageslacht. n Bewies dat wie eerlieks woar de HEER vereren zellen in zien haailegdom en doar ons ovvers brengen zellen. Den kinnen joen kinder loater ook nait tegen onzent zeggen: 'Ie heuren der nait bie.'
28 Want den zeggen wie: 'Kiek, altoar dij hier staait liekt persies op t altoar van de HEER dij ons veurolders moakt hebben, mor t is nait n ovverploats, mor bloots om zain te loaten dat wie krekt zo goud as ie de HEER zien volk binnen.'
29 Hou kom ie der bie dat wie in opstand kommen binnen tegen de HEER en niks meer van hom waiten willen? Wie willen ja aans niks as aal ons ovvers brengen op t altoar dat veur de HEER zien tabbernoakel staait!"
30 Dou Pinechas en d'aander veurmannen dat heurd haren, wazzen ze tevree.
31 Pinechas zee: "Nou wait wie veurgoud dat de HEER bie ons is. Ie binnen ja nait tegen hom in opstand kommen. Dat zodounde zel hai zien volk nait stravven."
32 Dou gingen ze weerom noar Kanaän tou en gavven Isrelieten beschaaid.
33 Dou ze t haile verhoal heurd haren, wazzen dij ook tevree. Ze daankten God. Oorlog en zo van t laand Gilead wer nait meer over proat.
34 "Getuge" - zo nuimden lu van Ruben en Gad t altoar. "Want," zeden ze, "t staait hier as n bewies veur ons en aal aander Isrelieten, dat de HEER, ons God, is en aans gainent."
|
